شعاری برای زیستن
شعاری برای زیستن
حرمت اعتبار خود را هرگز در میدان مقایسه خویش با دیگران مشکن؛که ما هر یک
یگانه ایم، موجودی بی نظیر و بی تشابه.
آرمان های خویش را به مقیاس معیارهای دیگران بنیاد مکن؛تنها تو می دانی
که"بهترین" در زندگانیت چگونه معنا می شود.
از کنار آنچه با قلب تو نزدیک است آسان مگذر؛بر آنها چنگ درانداز،آنچنان که
در زندگی خویش.که بی حضور آنان،زندگی مفهوم خود را از دست می دهد.
با دم زدن در هوای گذشته و نگرانی فرداهای نیامده،زندگی را مگذر؛که از
لابلای انگشتانت فرو لغزد و آسان هدر شود.
هر روز همان روز را زندگی کن و بدین سان تمام زندگی را در کمال زیسته ای و
هرگز امید را از کف مده آنگاه که چیز دیگری برای دادن در کف داری. همه چیز
در آن لحظه ای به پایان می رسد که قدم های تو باز می ایستد،و هراسی به خود
راه مده؛از پذیرفتن این حقیقت که هنوز پله ای تا کمال فاصله باشد. تنها
پیوند میان ما خط نازک همین فاصله است؛برخیز و بی هراس خطر کن،در هر فرصتی
بیاویز و هم بدین سان است که به مفهوم"شجاعت"دست خواهی یافت. روُیاهایت را
فرو مگذار؛که بی آنان زندگانی را امیدی نیست و بی امید زندگی را آهنگی
نباشد.از روزهایت شتابان گذر مکن،که در التهاب این شتاب نه تنها نقطه
سرآغاز خویش که حتی سرمنزل مقصود را گم کنی. زندگی مسابقه نیست،زندگی یک
سفر است و تو آن مسافری باش که در هر گامش،ترنم خوش لحظه ها جاری ست. "
به امید رسیدن شما به بهترین ها
